این تیم تحقیقاتی از دانشگاه کیوتو نتایج تحقیقات خود را روی گروهی از موش‌ها که دارای گیرنده های وازوپرسین بودند و گروهی که دارای این گیرنده نبودند مشاهده کردند.
به گزارش مهر، وازوپرسین هورمونی است که در بدن تولید می‌شود، محققان با سرکوب این هورمون در موش‌ها توانستند خواب آن‌ها را تنظیم کنند و خواب آن‌ها را به هشت ساعت در روز بازگردانند. این درحالی است که در موش‌های عادی انجام این تنظیمات 6 روز طول کشید.
آن‌ها همچنین با استفاده از داروی وازوپرسین نیز به نتیجه مشابه رسیدند.
مقاله کشف این تیم در مجله ساینس به عنوان مجله آکادمیک انجمن پیشرفتهای علمی آمریکا در روز جمعه 12 مهر ماه منتشر شد.
وازوپرسین عمدتا مسئول حفظ آب در بدن است، براساس یافته‌های این تیم تحقیقاتی از دانشگاه کیوتو، این هورمون نقش مهمی در حفظ ریتم شبانه روزی بدن یا ساعت بدنی ایفا می‌کند.
محققان نتیجه‌گیری کردند که تحقیقات آن‌ها نشان می‌دهد که اختلال خواب مزمن و تغییر شیفت‌های کاری می‌توانند خطر ابتلا به برخی اختلات متابولیک را افزایش دهد. این نتایج نشان می‌دهد که وازوپرسین می‌تواند یک هدف درمانی برای مدیریت رتیم شبانه روزی بدن باشد.
براساس اظهارات این محققان اختلال در خواب مسافران زمانی رخ می‌دهد که بین ساعت داخلی بدن و ساعت خورشیدی اختلاف به وجود آید، از این رو بدن برای تطبیق زمان به نور وابسته می‌شود.
